Trouw, 20 juli 2013

De Noordzee is niet vriendelijk voor bruinvissen, stond dinsdag terecht op de voorpagina van Trouw. De bruinvis, in toenemende mate aanwezig langs onze kust, wordt in het Nederlandse deel van de Noordzee geconfronteerd met bedreigingen zoals vrachtverkeer en het voor de bruinvis oorverdovende geluid van seismisch onderzoek, explosies en in aanbouw zijnde windparken. Bovendien vormt het toenemende aantal staande visnetten in het water een dodelijke val voor deze kleine walvis. De belangrijkste bedreiging blijft in het artikel echter onvermeld: het ecosysteem waar de bruinvis en vele andere, doorgaans minder mediagenieke dieren deel van uit maken, is ernstig verzwakt. De oplossing is het creëren van beschermde gebieden en zeereservaten.

Tom Grijsen – Greenpeace
Guido Schild – Stichting De Noordzee 

Als we er écht voor willen zorgen dat deze kleinste walvisachtige zich bij ons thuis voelt, dan moeten we met de Noordzee omgaan als één groot waardevol ecosysteem. Dat is mogelijk door een netwerk van beschermde gebieden en zeereservaten in te stellen, waar de natuur met rust wordt gelaten. Plekken waar geen schadelijke activiteiten mogen plaatsvinden, maar ook gesloten gebieden waar vissen niet worden opgevist, maar groot kunnen groeien. Er bestaat immers geen sleepnet dat de grootste vissen door laat leven. En die grote vissen zijn belangrijk: ze leggen exponentieel meer eitjes dan kleinere vissen. De aantallen zullen groeien. De vissen worden ouder. Dit zorgt voor stabielere visbestanden en een evenwichtige voedselketen. Langs de randen van de zeereservaten kunnen kleine, duurzame vissers profiteren van de vangst. De zeenatuur wordt dan gezonder en sterker en zal ook beter bestand zijn tegen vervuiling, bevissing en klimaatverandering.

Nederland heeft zich gecommitteerd aan internationale verdragen die aangeven dat we stukken zeegebied moeten beschermen om de achteruitgang van de zeenatuur te remmen. Maar in de praktijk worden er plannen gemaakt met halfzachte maatregelen waar de natuur weinig mee opschiet. Zo ligt er bijvoorbeeld een voorstel om de Nederlandse Klaverbank gedeeltelijk te beschermen tegen sleepnetvisserij. Dit is grotendeels een gebied waar toch al heel weinig wordt gevist. Een fraai staaltje symboolpolitiek. Als we bruinvissen en al het andere zeeleven graag in grote hoeveelheden in onze kustwateren willen terugzien, is het tijd voor een duidelijke en daadkrachtige keuze voor échte bescherming.