De afgelopen jaren heeft Greenpeace veel vooruitgang geboekt. Dat brengt een verantwoordelijkheid met zich mee die verder gaat dan met spraakmakende acties milieumisstanden zichtbaar maken, oplossingen aandragen en politici of het bedrijfsleven tot de orde roepen. Steeds vaker worden we aan tafel gevraagd bij cruciale onderhandelingen, zoals het Energieakkoord van de SER. Om die brede, internationale verantwoordelijkheden het hoofd te bieden, vond onze Raad van Toezicht (Greenpeace is immers een stichting) dat een nieuwe collegiale directie noodzakelijk én verantwoord is.
Anna Schoemakers: ‘Ik sluit me aan bij een sterke collectieve wil’
Politicologe Anna Schoemakers (39) werkte als directeur van het Klimaatverbond en bij het programmabureau Klimaat voor Ruimte. ‘Klimaatverandering is het perspectief van waaruit ik om mij heen kijk. En dus ben ik bezorgd over de hevigheid van orkanen, de situatie van vluchtelingen, potvissen die op ons strand aanspoelen en het nog steeds bestaan van sweat shops. Bij Greenpeace zit een groep mensen met een sterke collectieve wil, want samen kom je verder. Misschien heb ik vanuit mijn Finse roots iets van het typisch Finse ‘Sisu’ (een ijzeren wil om iets voor elkaar te krijgen) meegekregen. And if so, dan zet ik die in om samen met vele anderen positieve verandering teweeg te brengen.’
Joris Thijssen: ‘Politicians talk, leaders act’
Studeerde cum laude af in lucht- en ruimtevaarttechniek onderwijl vrijwilligerswerk voor Greenpeace doende. Na zijn studie trad hij in vaste dienst bij de organisatie: van campagneleider tegen kernenergie, onderzoeker van de smeltende gletsjers in Patagonië, adviseur van Greenpeace in China tot ‘milieuminister‘. Sinds 2010 is Joris (42) als programmadirecteur verantwoordelijk voor de campagnes die we voeren. De stap naar algemeen directeur is voor hem een logisch vervolg. ‘Door het co-directeurschap ontstaat er tijd en ruimte om de deskundigheid van Greenpeace op alle niveaus te laten gelden en zo bij te dragen aan een snellere verduurzaming van onze samenleving. Anna en ik verplichten elkaar, én Greenpeace, om elke kans die zich daarvoor aanbiedt, met beide handen aan te grijpen.’
Sylvia Borren: ‘Nee bestaat niet’
Greenpeace is Sylvia Borren (65) dankbaar voor bijna zes jaar eigenzinnig en onvermoeibaar leiderschap. Mede dankzij haar ‘strategische acupunctuur’ en ‘nee bestaat niet’ is er een politieke en maatschappelijke mentaliteitsomslag ten opzichte van klimaatverandering gekomen. Daardoor komt er onder andere geen nieuwe kerncentrale in Nederland, is er een historisch Energieakkoord gesloten en stopt Shell met olieboringen bij het Noordpoolgebied. Over haar twee opvolgers is Sylvia helder: ‘We moeten ook om tafel gaan en actief meewerken zodat de Noordpool echt beschermd wordt, het bos dat overeind staat meer waard is dan een gekapt bos en door te zorgen dat er alleen weggevist wordt wat de zee ook weer kan opbrengen. Samen met onze supporters gaat dit co-directeurschap daar fundamenteel aan bijdragen.’