“Als Minister Verburg nu snel echte beschermde zeegebieden instelt, kunnen vissen en natuur zich herstellen. Deze kinderen kunnen dan later ook nog van de zee genieten en profiteren van duurzame visserij”, zegt Liesbeth van Tongeren, directeur van Greenpeace Nederland, die vandaag met de kinderen in Den Haag is. De kinderen die mee zijn naar Den Haag komen uit Rotterdam, Heerhugowaard, Wjelsrijp, Vreeland, Kudelstaart, Holten, Den Haag, Renkum, Veenendaal en Laren. Ze zetten de spandoeken bij de minister neer in de vorm van een zeereservaat: een beschermd gebied in zee waarbinnen de vis kan herstellen. Ze nodigen de minister uit om een kijkje te komen nemen in het zeereservaat en wijzen haar op de noodzaak om haast te maken met het instellen van zeereservaten in de Noordzee. Dat is een oplossing die Greenpeace al jaren op allerlei manieren uitdraagt. Vanwege de grote urgentie om zeeleven te beschermen is Greenpeace enkele weken geleden begonnen met het symbolisch afbakenen van een deel van Duitse natuurgebied Sylt Buitenrif. Vissers willen niet met Greenpeace praten, de minister wel. Vorige week stond Greenpeace met twee manshoge vissen bij de minister op de stoep om haar op te roepen zeereservaten in te stellen. De minister liet toen weten dat Greenpeace welkom is voor overleg over bescherming van de Noordzee, maar met concrete maatregelen kwam ze niet. Greenpeace wil altijd blijven praten, maar voor de overheid is de tijd van handelen al lang geleden aangebroken.
De Nederlandse overheid komt al sinds 1995 haar Europese afspraken niet na. Volgens het Europese Natura 2000 beleid is afgesproken dat kwetsbare zeegebieden bescherming krijgen. Minister Verburg gaf toe dat ook de deadline van september 2008 niet wordt gehaald. Zij heeft de Tweede Kamer nu beloofd vóór januari met het aanwijzen van beschermde gebieden te beginnen. Zelfs dan kan het nog jaren duren voor echte bescherming geregeld is: destructieve visserijmethoden, zandwinning en overbevissing moeten in deze gebieden natuurlijk direct stoppen.
Dat er iets moet veranderen in de manier waarop we met onze zeeën omgaan is intussen algemeen erkend. De Europese Commissie geeft aan dat door overbevissing circa 80 procent van de visbestanden in Europa ernstig overbevist is. Vissers moeten steeds meer moeite doen voor volle netten en de vissen die ze vangen zijn steeds kleiner. De boomkorvisserij, een visserijvorm die veel in de Noordzee wordt toegepast, schraapt met zware kettingen de hele zeebodem weg. Veel jonge vis, krabben en zeesterren en vis waar de visser geen vangstquotum voor heeft, komen in de enorme netten terecht. Het merendeel van deze vis en zeedieren gaat dood of bijna dood weer overboord, slechts een klein deel van de vangst komt op ons bord. Dat maakt de bodemvisserij extreem schadelijk. Ook in andere Europese landen roept Greenpeace regeringen op om de bescherming van zeereservaten nu eindelijk uit te voeren, zoals Duitsland en Denemarken.
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat zeereservaten een zeer effectief middel zijn voor herstel van de vispopulatie na jarenlange over-exploitatie. Deze gebieden moeten dan wel echt vrij zijn van invloeden van buitenaf. De positieve resultaten van zeereservaten zoals voor de Amerikaanse kust, Nieuw Zeeland en Sint Lucia laten dat zien. De oplossing van Greenpeace is dat tenminste 40 procent van de oceanen wordt beschermd. Greenpeace pleit tegelijkertijd voor duurzaam beheer buiten deze beschermde gebieden. Alleen deze dubbele aanpak kan zorgen voor een duurzame toekomst voor vis én visserij.