Greenpeace-rapport haalt bewijslast voor legitimering zeehondenjacht onderuit

Amsterdam, Nederland — De directeuren van Greenpeace International en Greenpeace Nederland hebben vanmorgen hun kritische rapport over de zeehondenjacht moeten achterlaten bij enkele ambassademedewerkers. De ambassadeur van Canada, met wie een afspraak was gemaakt om het onderzoek in ontvangst te nemen, durfde het gesprek niet aan en kwam niet opdagen. “Wij zijn teleurgesteld dat de Canadese ambassadeur zijn afspraken niet nakomt en het bij een belangrijk gesprek over de onverantwoorde zeehondenjacht laat afweten. Een klassiek voorbeeld hoe Canada met zaken omgaat, die wereldwijd veel weerstand oproepen”, aldus Liesbeth van Tongeren, algemeen directeur Stichting Greenpeace Nederland. “Het is duidelijk dat duurzaam beheer van de ecosystemen in de zee geen prioriteit is voor Canada.”


Rapport

De directeuren van Greenpeace International en Greenpeace
Nederland hebben vanmorgen hun kritische rapport over de
zeehondenjacht moeten achterlaten bij enkele ambassademedewerkers.
De ambassadeur van Canada, met wie een afspraak was gemaakt om het
onderzoek in ontvangst te nemen, durfde het gesprek niet aan en
kwam niet opdagen. “Wij zijn teleurgesteld dat de Canadese
ambassadeur zijn afspraken niet nakomt en het bij een belangrijk
gesprek over de onverantwoorde zeehondenjacht laat afweten. Een
klassiek voorbeeld hoe Canada met zaken omgaat, die wereldwijd veel
weerstand oproepen”, aldus Liesbeth van Tongeren, algemeen
directeur Stichting Greenpeace Nederland. “Het is duidelijk dat
duurzaam beheer van de ecosystemen in de zee geen prioriteit is
voor Canada.”

Samen met het rapport overhandigde Van Tongeren zo’n drieduizend
persoonlijke brieven van donateurs die Canada oproepen onmiddellijk
met de gruwelijke zeehondenjacht te stoppen. “You have failed to
stop your fishermen emptying the Canadian waters from cod. Now the
seals are your target. When do you stop this madness? Stop it now”,
schrijft een betrokken donateur. “Stop killing, start thinking”,
voegt een ander de ambassadeur toe. Deze briefschrijvers staan niet
alleen: uit onderzoek blijkt dat de meerderheid van de Canadese
burgers niet langer achter de jacht op deze babyzeehonden
staat.

Het rapport “The Canadian sealhunt, no management and no plan”,
dat eerder deze week uitkwam, behandelt een voorbeeld van
niet-duurzaam zeebeheer in Canada: de jaarlijks terugkerende
zeehondenjacht. Tussen 2003 en 2005 heeft de Canadese regering een
quotum van 975.000 zadelrobben gesteld die gedood mogen worden.
Canada noemt de jacht duurzaam; het Greenpeace rapport toont
onverbloemd aan dat van duurzaamheid geen sprake is. De
zeehondenpopulatie kan zelfs in gevaar komen als Canada op deze
schaal blijft doorjagen. Greenpeace maakt zich daar grote zorgen
over en wil dat Canada stopt met de jacht.

Canada kent een jarenlange traditie van wanbeheer van haar
zeeën: dankzij overbevissing is de kabeljauw bijna verdwenen. Dit
is niet alleen funest voor het ecosysteem, maar heeft ook tot
enorme werkloosheid onder de lokale bevolking geleid. De enige
manier waarop deze neerwaartse spiraal doorbroken kan worden is de
complexe problematiek in zijn totaliteit aan te pakken. Greenpeace
pleit daarom voor duurzaam management, waardoor het Canadese
ecosysteem de kans krijgt zich te herstellen.

Een belangrijk onderdeel van duurzaam beleid vormt een
uitgebreid netwerk van zeereservaten. Hierbinnen mag geen enkele
commerciële activiteit plaatsvinden. In deze reservaten krijgt het
zeeleven de kans om zich weer te herstellen. Alleen dan behaalt
Canada winst voor zowel de natuur als de lokale bevolking die
daarvan afhankelijk is.

Volgend jaar gaat de Canadese regering nieuwe quota instellen
voor de zeehondenjacht. Canada staat voor de keuze: doorgaan met
dit wanbeleid dat wereldwijd steeds meer weerstand oproept of
kiezen voor een duurzame toekomst. Greenpeace blijft druk
uitoefenen op Canada om deze zinloze slachting van zeehonden te
stoppen.