Onderzoek toont aan: Schonere energie economisch aantrekkelijker dan kolencentrales
Het onderzoek van PwC ‘A financial and
economic comparison of coal, gas and wind as options for Dutch electricity
generation’, maakt een vergelijking tussen de verschillende productiekosten van
elektriciteit met gas, wind en kolen. Investeren in kolen blijkt de
verliesgevende optie, bij een volledige doorbelasting van CO2 kosten. Bij de
winstverwachting is de prijs van de uitstoot van CO2 een belangrijk gegeven.
Zelfs bij een reële CO2-kostprijs van 20 euro per ton, is kolenstroom duurder
dan stroom uit een gascentrale. Loopt de CO2 prijs op, als gevolg van het
klimaatbeleid, dan loopt de elektriciteitsprijs van een kolencentrale ook
verder op, en daarmee het rendement naar beneden. Worden echter de CO2 kosten
buiten beschouwing gelaten dan is productie van elektriciteit met kolen veruit
goedkoper.[1]
“Hier blijkt eens te meer uit dat de vervuiler moet gaan
betalen voor de CO2-emissierechten. Dat is gelukkig ook de wens van de Europese
Commissie,” zegt Meike Baretta, campagneleider klimaat en energie van
Greenpeace Nederland. “Een overheid die CO2-rechten
gratis weggeeft handelt niet in het belang van het klimaat, en zorgt daarmee
voor de verkeerde energiekeuzes.”
Verder acht PwC het plausibel om te verwachten dat, gezien de
Nederlandse gasreserves en de strategie van de Gasunie om het gascentrum van
Europa te worden, de aanvoer van gas in Nederland stabiel en voorspelbaar
blijft.
Energiebedrijven hebben plannen voor de bouw van vier nieuwe
kolencentrales. De keuze voor kolen wordt vooral gemotiveerd door economische
argumenten: kolenstroom zou goedkope stroom zijn. “Juist investeren in schonere energie levert winst op, zowel voor
energiebedrijven en voor onze eigen portemonee”, zegt Baretta.
“Tel daarbij de winst voor klimaat en onze gezondheid op en
het is duidelijk dat we moeten kiezen voor schone energie.”
[1] In het PwC rapport staat: “Onze conclusie
is dat investeringsbeslissingen voor nieuwe elektriciteitsproductiemiddelen een
uitgebreide en grondige analyse vergen. De toekomstvisie van de investeerder is
een belangrijke factor bij de vormgeving van deze analyse, die bovendien
gekenmerkt wordt door onzekerheden en risico’s. Ook blijkt
de rol van het overheidsbeleid rond duurzaamheid, en de verwachtingen van
investeerders over toekomstig beleid, cruciaal in deze analyse. Op basis van
onze uitgangspunten dat overheidssubsidies voor wind stabiel blijven, dat CO2
een waarde blijft houden en dat de kosten van CO2 volledig gedragen worden door
de producenten, komen wij tot de conclusie dat gas en wind vanuit economisch
oogpunt de meest gunstige opties zijn voor investeringen in
productiecapaciteit. Echter, onze analyse toont ook aan dat andere
uitgangspunten, alsmede strategieën van de investeerder rond bijvoorbeeld
brandstofdiversificatie, deze uitkomsten én de uiteindelijke
investeringsbeslissing, kunnen beïnvloeden.”