Kolencentrales, slecht voor het klimaat en onzeker van levering steenkool

Amsterdam, Nederland — Net als olie wordt ook steenkool schaars. Onderzoekers van het onderzoeksnetwerk Peakoil waarschuwen dat vanaf 2025 wereldwijd kolentekorten dreigen. Landen die erg afhankelijk zijn van de import van kolen, zoals Nederland, lopen een aanzienlijk risico. In tegenstelling tot wat algemeen aangenomen wordt zal de prijs van steenkool sterk stijgen. De levering wordt steeds onbetrouwbaarder. De zekerheid van de levering van elektriciteit komt door het eenzijdig kiezen voor kolencentrales in gevaar. Greenpeace roept het kabinet daarom op af te zien van de dominante rol van kolencentrales bij de opwekking van elektriciteit in Nederland.

“Het
grote aandeel dat steenkool in de productie van elektriciteit krijgt toegewezen
is gebaseerd op drijfzand. De investeringen voor extra mijnbouwcapaciteit zijn
onvoldoende om de sterk stijgende vraag naar kolen bij te benen. De prijs van
steenkool zal daardoor blijven stijgen”, aldus Rembrandt Koppelaar van Peakoil
Nederland. Het onderzoekersnetwerk (aangesloten bij het internationale
onderzoeksnetwerk ASPO) evalueerde in opdracht van Greenpeace de internationale
handel en productie van steenkool[1]. De onderzoekers wijzen op een groot
aantal feiten waaruit blijkt dat  er een
tekort in de levering en productie van kolen op stapel staat:

 

         
Een tekort aan kolen kan ontstaan vanaf 2025. De vraag naar steenkool overstijgt het aanbod: de investeringen in extra
mijnbouwcapaciteit, transportmiddelen en infrastructuur kunnen de groeiende
brandstofvraag niet bijbenen[2].

         
Slechts zes kolenexporterende landen
voorzien de huidige wereldmarkt van steenkool. Belangrijkste kolenleveranciers
voor Nederland, zoals Colombia, kampen met politieke instabiliteit en onzekere
levering. Indonesië en Zuid-Afrika, die ook leveren aan Nederland, richten zich
steeds meer op de sterk groeiende Aziatische markt.

         
The World Energy Council heeft in de
afgelopen vijf jaar de wereldwijde reserves met 14 procent naar beneden
bijgesteld. Deze cijfers over de voorraad zijn gebaseerd op verouderde
gegevens. De Verenigde Staten gebruiken meetmethodes uit 1974, China hanteert
reservecijfers uit 1986 [3].

         
De kolenprijs is gestegen van 40 dollar
per ton in 1989 tot140 dollar per ton dit jaar

         
China, voorheen exporteur van kolen,
levert sinds 2007 alleen nog aan de binnenlandse markt. Ook andere producenten
beperken de export.

 

“Dat kolencentrales slecht zijn voor
het klimaat was al bekend. Maar daarbij komt nu ook nog dat ze problemen
krijgen met de toevoer van kolen”, zegt Hans Altevogt, campagneleider klimaat
en energie van Greenpeace Nederland. “Wie nu nog een kolencentrale wil bouwen
doet dat tegen beter weten in.”

 

De gevolgen van de overschatting van de
kolenvoorraad zijn ernstig. De zekerheid van de levering van energie komt in
gevaar. Daarnaast zal de prijs van elektriciteit voor de consument sneller en
sterker stijgen dan verwacht. Greenpeace roept het kabinet dan ook op rekening
te houden met deze alarmerende feiten. In het volgende Energierapport van het
Ministerie van Economische Zaken kan al opgenomen worden dat de stroomproductie
snel minder afhankelijk moet worden van kolen. Dat kan door grootschalig te
investeren in energiebesparing, de bouw van gasgestookte warmtekrachtcentrales
en windparken op de Noordzee.