Deze studie wil de omvang van de asbestproblematiek in Nederland in kaart brengen en de vraag beantwoorden hoeveel slachtoffers en schade we hadden kunnen vermijden indien alerter op de eerste aanwijzingen van risico’s was gereageerd en op basis van het voorzorgprincipe asbest eerder was verboden.

Auteur: Hans Heerings

Omschrijving: Het duurde vele jaren voordat de alarmerende berichten over de gezondheidsrisico’s van asbest serieus werden genomen en er een moeizaam proces van erkenning en wet- en regelgeving op gang kwamen. Door dit late ingrijpen werden enkele honderdduizenden mensen blootgesteld aan asbest en ruim 50.000 van hen liepen daarbij, zonder het te beseffen, een meestal dodelijke ziekte op.

In 1993 werd het beroepsmatig gebruik van asbest volledig verboden en kwam er scherpe regelgeving voor de wijze van verwijderen. Maar het duurt gemiddeld 35 jaren voordat asbestgerelateerde ziekten zich openbaren. Daarom stijgt het aantal slachtoffers nog steeds. Pas na het jaar 2018 zal het jaarlijks aantal nieuwe slachtoffers gaan afnemen.

Momenteel zit de Nederlandse bevolking met nog bijna 700.000 ton asbest in haar directe leefomgeving. Door de astronomische omvang en de wijde verspreiding van het asbest is snel opruimen niet mogelijk en zeer kostbaar. Pas tegen de tweede helft van de volgende eeuw is die berg weggewerkt.

Tegen de tijd dat alle asbest uit de Nederlandse samenleving is verwijderd zijn de totale kosten van de asbestproblematiek opgelopen tot naar schatting 67 miljard gulden.

Wanneer in 1965 een asbestverbod zou zijn ingesteld op basis van het voorzorgprincipe in plaats van het feitelijke verbod van 1993, dan zou dat ruw geschat circa 34.000 slachtoffers en 41 miljard gulden aan kosten hebben gescheeld.

Aantal pagina’s: 73

asbest-tot-in-de-vezels-van-de