Greenpeace-rapport (Engelstalig) uitgebracht in december 2003 tijdens een vergadering van de Internationale Maritieme Organisatie (IMO). Dit VN-orgaan is verantwoordelijk voor de veiligheid op zee: scheepvaart en zeemilieu. Het rapport inventariseert de resultaten van vrijwillige afspraken in de scheepvaartsector. Die moesten een einde maken aan de gevaarlijke arbeidsomstandigheden en milieuvervuiling door sloopschepen. Conclusie: de afspraken leiden tot niets. Alleen verplichtende regelgeving door de IMO biedt een werkelijke oplossing.

Cover rapport ‘Playing Hide and Seek’

Auteur: Greenpeace Netherlands

Omschrijving: Individuele rederijen zijn verantwoordelijk voor de vervuiling van sloopstranden in India, Bangladesh, China, Pakistan en Turkije. Het rapport publiceert een top 20 van grootste vervuilers onder de rederijen. Ook exporterende OESO-landen én goedkope vlagstaten houden de slooppraktijken in stand. Greenpeace voegt een lijst toe van 15 vlaggen, waaronder sloopschepen bij voorkeur varen. En van 10 rijke landen die in 2003 hun afgedankte barrels exporteerden naar ontwikkelingslanden.

De voordelen van vieze sloop zijn hoog voor de reders, rekent het rapport voor. Jaarlijks levert het staal van de schepen ze ongeveer 1 miljard dollar op. En ze hoeven niets te betalen voor de milieuvervuiling, de medische kosten en het inkomensverlies van de slooparbeiders. Vrijwillige afspraken in de scheepvaartsector blijken daaraan niets te veranderen. Noodzakelijk zijn wettelijke verplichtingen en eisen gebaseerd op ‘best practises’. De IMO moet die regels opstellen en afdwingen.

Aantal pagina’s: 29

playing-hide-and-seek