Milieu-minister Schultz kondigde deze week aan dat voor het afzinken van stenen in de Noordzee binnenkort een vergunning nodig is. Verstaan we haar nou goed? Hebben we een vergunning nodig om op te komen voor de natuur als de overheid in gebreke blijft?

In een brief aan de Tweede Kamer legt Schultz uit dat ‘de zwerfkeien-actie van Greenpeace’ directe aanleiding is geweest voor het instellen van de vergunningplicht. In 2015 plaatste Greenpeace tien stenen op de bodem van het natuurgebied Klaverbank. Dat deden we als protest tegen het uitblijven van bescherming van de zeenatuur. Een rechtbank oordeelde kort erna dat deze actie geen enkel gevaar oplevert voor de vissers en daarmee werd een mogelijk verbod op zulke acties in de toekomst ook van tafel geveegd.

Inperken van onze vrijheid

Met deze nieuwe set regels kan de overheid toekomstige acties ‘toetsen’ en misschien zelfs voorkomen. Een actie op zee is een vorm van protest, een belangrijk middel in de democratie, waarmee we regelmatig misstanden aan de kaak te kan stellen, zowel hier in Nederland als ver over de grens. Waarom Schultz deze beslissing neemt, is ons een raadsel. Helaas leidt het wel weer de aandacht af van het werkelijke probleem: gebrek aan daadkracht om de Noordzee nu werkelijk te beschermen.

Amsterdam, 10 mei 2015 – Het zeeleven op en rond de zwerfkeien die Greenpeace vier jaar geleden plaatste op de bodem van de Klaverbank in de Noordzee bloeit op. Dat blijkt uit onderzoek dat Greenpeace afgelopen week deed. De organisatie onderzocht met duikers, wetenschappers, onderwatercamera’s en sonar de omgeving van de stenen. Greenpeace plaatste ze in 2011 als bescherming tegen bevissing met schadelijke sleepnetten in de op papier beschermde Klaverbank. Tot onvrede van vissers en het betrokken ministerie, dat Greenpeace een dwangsom oplegde – ten onrechte, oordeelde de Raad van State later.Tijdens duikonderzoek vier jaar terug in het gebied was te zien dat de bodem vooral bestond uit grind waarop weinig leven zat. “In het gebied waar we gedoken hebben nu, zien we een tapijt van uniek koudwaterkoraal, hydroïden en ander leven. De bodembewoning is vele malen rijker als tijdens de eerdere duiken. Veel van het koraal, de Dodemansduim, is vier, hooguit vijf jaar oud” aldus onderzoeker Peter van Bragt, expert op het gebied van de Nederlandse Mariene biodiversiteit.

Doel drijft steeds verder weg

Op papier wil de Nederlandse politiek wel wat doen. Na onze eerste actie in 2011 bij de Klaverbank beloofde toenmalig staatssecretaris Bleker dat 10 tot 15 % van de Nederlandse Noordzee beschermd zal worden tegen schadelijke visserij. Er kwam een plan voor de Klaverbank, maar dat is lang niet sterk genoeg om vissoorten en leefgebieden te laten herstellen en beschermen. Ondanks dat de Klaverbank een Natura2000- gebied is dat de overheid móet beschermen, gebeurt dat nog altijd niet.

Oproep aan Schultz

Het is goed om te merken dat de minister zich druk maakt over de Noordzee. Dat ze zoveel moeite doet om een onschadelijke en veilige vorm van protest tegen de teloorgang van onze Noordzee juridisch te blokkeren, is extra opmerkelijk. Helemaal als je bedenkt dat de overheid tot nu toe weinig inzet toont om onze zee te beschermen tegen bodemvernietigende sleepnetten. We hopen daarom dat ze snel dezelfde daadkracht zal tonen als het gaat om het instellen van zeereservaten.

Teken hier voor bescherming van de zee

 

vissen

Geef oceanen ruimte om te herstellen

Oceanen zijn de bron van ons bestaan. Het leven in de oceanen is van een ongekende schoonheid. Maar deze schoonheid wordt door onder andere overbevissing ernstig bedreigd.

Daarom pleiten Greenpeace en wetenschappers ervoor om 40 procent van alle oceanen tot zeereservaat uit te roepen en daarbuiten uitsluitend duurzaam te vissen. Want iedereen – strandbezoeker, watersporter en visser – heeft baat bij gezonde sterke oceanen. Lees meer >>